همه میگن سیگار
من میگم سنگ صبور
همه میگن سرطان
من میگم عقده ی دل
همه میگن دود
من میگم مونواکسید غصه
همه میگن مرگ
من میگم چه بهتر . . .
وقتی یه مرد تو فکر فرو میره ، فقط خاکستر داغ سیگارش هست که اونو از فکر در می آره
سلامتی هر چی مرد با مرام . . .
ترکم کردی ، تنهایی سخت بود . . .
همدمی انتخاب کردم ( سیگار )
با همدمم همجا رفتم ، دیگر کسی مرا حساب نمیکند . . .
داشتن یار تقاص دارد ؟ مگر توام یار نداری ؟
چرا مرا بدبخت خطاب میکنند و تورا خوشبخت . .
وقتی نفهمی کی سیگارت رو روشن کردی
پیکت کی پر و خالی شده !
یعنی خیلی داغونی و تنها . . .
تنها نشستهای
چای مینوشی و بغض می کنی !
سیگار پشت سیگار . . .
هیچ کس تو را به یاد نمیآورد !
این همه آدم ، روی کهکشان به این بزرگی ؛
و تو حتی آرزوی یکی نبودی !
ای کاش بودی و میدیدی بعدتو ، تلخی طعم سیگارم را به شیرینی طعم آغوش دیگری ترجیح دادم . . .
یک پاکت سیگار . . .
شراب به مقدار لازم . . .
یه دلِ پر . . .
اینجا شروع ماجراست ، انتهایش را خدا هم نمیداند !
بی سیگار که می شوم
اندکی ! فقط اندکی پول خرج می کنم و دوباره سیگار دارم . . .
اما جوانی ام ، کوه غرورم را خرج کرده ام ، هنوز تو را ندارم . . .
این آخرین پاکت بود
سیگاری نمانده برای کشیدن
تو بمان ، من منّت تو را ” می کشم ”
و تو بودنت را ” بکش ”
به رخ واژه هایم . . .
من و سیگار درد مشترکیم !
از هر دویمان . . .
کسی خوب کام گرفت و بعد زیر پا له کرد . . .
درست زمانی که به آخر رسیدیم . . . !
چه روانشناس خوبی است ؛ سیگار !
از تو که عصبانی ام !
آرام ، آرام ، آرامم می کند . .
منو درک کن . . .
نگو . . .
نگو نکش . . .
نمیتونم . . .
نمیتونم بدون سیگارم زندگی کنم . . .
چون تمام ارامشم را تقدیم من میکنه . . . !
من و تنهایی و یک نخ سیگار
یه لیوان قهوه تلخ ؛ به تلخی تنهایی . . .
به تلخی جای خالی کنارم
به تلخی سکوتی که نبودن ” تو ” را داد می زند
به تلخی نبودن ” تو ” در معادله ( من + تو=ما )
به تلخی من + تو هیچ وقت ما نمی شود . . .
این سیگار که میکشم همان فریاد هایی است که نمیتوانم بزنم .
همان حرفهایی که جراًت گفتن به کسی را ندارم .
همان دلتنگی هایی که روز به روز پیرم میکند .
همان خاطراتیست که نه تکرار می شوند و نه فراموش .
همان تنهایی های که کسی پرش نمی کند .
همان درد هایی که درمان ندارند .
این سیگار را دوست دارم . . .
این روزها باید سیگار کشید !
نه بخاطر قیمت دلار که هر روز بالاتر رفت !
نه بخاطر رویاهایی که به باد رفت !
.
این روزها باید سیگار کشید!
نه بخاطر ستاره هایی که با هم نخوند !
نه بخاطر خاطراتی که دود شد !
.
این روزها باید سیگار کشید !
نه بخاطر رفیقی که نارفیق شد !
نه بخاطر دردی که موندگار شد !
.
این روزها باید سیگار کشید !
نه بخاطر زندگی که هرروز سخت تر شد !
نه بخاطر اینکه چند روز از این عمر لعنتی رو کمتر کرد !
.
این روزهای باید سیگار کشید تا در دود سیگارت محو شوی و فراموش .
برچسبها: